Trójczłonowy elektryczny zespół trakcyjny serii elT 13 obecny na Dolnym Śląsku w planowym ruchu od stycznia 1937 r. (stacja macierzysta Ww Świebodzki). Z 13 zbudowanych jednostek na Dolnym Śląsku operowały 4 (elT1304 - 1309) zastępując w ruchu pociągów przelotowych (Eilzüge) niezbyt pewne na górskich szlakach (hamulce) jednostki elT 18 (znane z oznaczenia obowiązującego od 1940 roku jako ET25). Cały rok jeździły 3 pary pociągów Wrocław - Jelenia Góra. Zazwyczaj w pociągu sprzęgano dwie jednostki, które po rozłączeniu w Jeleniej Górze kursowały jako pociągi osobowe do Karpacza i Huty. W Hucie miała miejsce przesiadka do pojedynczego ET89 który jechał się do Kořenova. W 1940 roku zmieniono numerację ezt na ET31 04-09 a/c/b. Z zawieruchy wojennej ocalały ET31 04-06 po przenosinach w początku 1945 r. do Norymbergi i Aachen. Pozostałe 3 stały się łupem Jednostki ET31 charakteryzowały się zaawansowaną technicznie konstrukcją (tzw. Einheitswagen - wg znormalizowanego planu budowy dla racjonalniejszego wykorzystania dostawców części). Jednostka o długości blisko 69m posiadała 188 miejsc siedzących. Jenostka potrzebowała 75 sekund do rozpędzenia się do 120 km/h..

Ile czasu zajmowało wtedy pokonanie całej trasy Świebodzki - Jelenia Góra? Dało się wycisnąć maksymalną prędkość tych jednostek na jakichś odcinakach? A co do samych jednostek to posiadały one podział na klasy czy był jeden standard?