W latach 1657÷1741 strzegomscy luteranie nie mieli swojego kościoła. Dopiero 4.12.1741 r. król Prus zezwolił mieszczanom konfesji augsburskiej na swobodę wyznania. Nabożeństwa odprawiano nadal w sali ratuszowej. Dopiero 9.12.1742 r. po kilkumiesięcznej budowie nastąpiło poświęcenie nowego domu modlitw, który otrzymał wezwanie Trójcy Świętej. Była to konstrukcja ryglowa, drewniano-ceglana (mur pruski) wyposażona w dwie empory, organy i duży, stanowiący wspaniałe dzieło rzeźbiarskie, krucyfiks. Nie ...
W latach 1657÷1741 strzegomscy luteranie nie mieli swojego kościoła. Dopiero 4.12.1741 r. król Prus zezwolił mieszczanom konfesji augsburskiej na swobodę wyznania. Nabożeństwa odprawiano nadal w sali ratuszowej. Dopiero 9.12.1742 r. po kilkumiesięcznej budowie nastąpiło poświęcenie nowego domu modlitw, który otrzymał wezwanie Trójcy Świętej. Była to konstrukcja ryglowa, drewniano-ceglana (mur pruski) wyposażona w dwie empory, organy i duży, stanowiący wspaniałe dzieło rzeźbiarskie, krucyfiks. Nie posiadał natomiast wieży i dzwonów. Ponieważ nie wykonano badań gruntu, po kilku latach budowla ta groziła zawaleniem. 28.09.1817 r. odprawiono ostatnie nabożeństwo, a dwa miesiące później rozpoczęto jej rozbiórkę.
Pokaż więcej
Pokaż mniej
Biorąc pod uwagę nie najlepszy stan techniczny kościoła Trójcy Świętej gmina ewangelicka (wykorzystując sekularyzację zakonów z 1810 r.) wystąpiła o nieodpłatne przyznanie jednego z klasztorów. 6.02.1813 r. król wyraził zgodę na przekazanie jej klasztoru pokarmelitańskiego. Ze względu na wojnę kamień węgielny pod nowy kościół położono dopiero 3.03.1818 r. Przebudowa obejmowała m.in. na zmianie dotychczasowego sklepienia i filarów, budowie od podstaw dwóch ścian nośnych i rozebraniu i wzniesieniu nowej wieży, co kosztowało 30 tys. talarów. 07.11.1819 r. nastąpiło poświęcenie nowego kościoła Trójcy Świętej. Podczas I wojny światowej na potrzeby wojenne przetopiono wszystkie dzwony. W 1923 r. miejscowi luteranie ufundowali nowe dzwony odlane w Bochum. Strzegomski klasztor karmelitów był pierwszym, a zarazem najstarszym, klasztorem tego zakonu na Śląsku. Założony został w roku 1382 za zgodą króla Czech Wacława V. Wybudowano go na przedmieściu miasta, koło Bramy Świdnickiej, poza murami miejskimi. W 1428 klasztor zburzono w obawie, że będzie służył jako baza wypadowa dla husytów. Nowy kościół został zbudowany przy Bramie Jaworowej z kamienia łamanego, w stylu późnogotyckim. Wnętrze świątyni dwunawowe, ośmioprzęsłowe. W roku 1539 zakonnicy opuścili klasztor, a używali go protestanci. W 1640 w czasie oblężenia przez Szwedów został zniszczony. 25 maja 1704 roku rozpoczęto budowę nowego klasztoru. Po II wojnie światowej jeszcze do 1957r odbywały się tu nabożeństwa, potem życie kościoła zaczęło stopniowo wygasać. Nowa parafia rzymsko-katolicka p.w. Najświętszego Zbawiciela Świata i Matki Bożej Szkaplerznej (Najświętszej Marii Panny z Góry Karmel) została powołana 01.03.1997 r. Kościół był bardzo zniszczony, gdyż lata nieużytkowania i "poszukiwacze skarbów" doprowadziły do znacznej dewastacji "poniemieckiego". Przywrócenie dzisiejszego stanu kosztowało dużo wysiłku: m.in. zrekonstruowano więźbę dachową, zamontowano rozpory, przełożono fragment dachu, wykonano 86 ściągów stalowych spinających mury kościoła, wybudowano nową przyporę kamienną przy zakrystii od strony podwórza, wymieniono tynki, wykonano nowe elewacje od strony południowej kościoła. - dariuszfaranciszek wg |
|||||||||||||||||||||
|
||
Kościół Najświętszego Zbawiciela Świata i MB Szkaplerznej na innych fotografiach | ||
|
||