Pierwsze wzmianki dotyczące tego kościoła sięgają lat 1776 - 1779. Został zbudowany według projektu niemieckiego architekta Chrystiana Schultza, a początki tej budowli sięgają prawdopodobnie średniowiecza. Budowla wzniesiona jest na planie krzyża z wieżą od zachodu. Po środku bocznych elewacji, wzdłuż całej wysokości ścian znajdują się nieznacznie wysunięte ryzality. Od frontu nad wejściem wznosi się kwadratowa dzwonnica, przechodząca nad balustradą w ośmioboczną wieżę zwieńczoną pod­wójnymi latarniami w barokowych hełmach i iglicą zakończoną kulą i krzyżem. Wnętrze posiada bogato rozczłonkowany strop wsparty na szesnastu kwadratowych słupach, przechodzących w doryckie kolumny. Słupy i kolumny dzielą wnętrze na trzy nawy, z których boczne maja na obu piętrach wybudowane balkony. Sklepienie lustrzane wspiera się na kolumnach. W 1945 roku ten ewangelicki kościół został przemianowany w katolicki kościół pomocniczy parafii Św. Mikołaja. Od 2 sierpnia 1952 roku stał się samodzielnym kościołem parafialnym pod wezwaniem Św. Piotra i Pawła. Świątynia ta i ratusz miejski stanowią dziś jeden z nielicznych w okolicy zespołów zabytkowych w stylu klasycystycznym (żródło:.